Belém, Sâo Luis, Fortaleza & Olinda

Na 2 lekkere weekjes in Suriname was het tijd om terug te keren naar het land waar we onze reis bijna een half jaar geleden begonnen: Brasiiiil! De vlucht van Paramaribo naar Belém ging niet geheel vlekkeloos. We waren netjes 3 uur voor vertrektijd aanwezig op het vliegveld, maar daar kregen we te horen dat onze vlucht was vertraagd: we zouden pas 12 uur later vliegen. Surinam Airlines heeft blijkbaar geen site of iets waarop je kunt zien of de vluchten op tijd gaan, en ze waren 'vergeten' ons te bellen (haha..). Omdat Paramaribo ruim een uur met de taxi was vanaf het vliegveld besloten we iets in de buurt te zoeken. Nadat jor een uur had gezocht naar íets van een hotel  en het aan iedereen op het vliegveld had gevraagd, gaven we het maar op. In de tussentijd waren er nog meer mensen die de 'bellerslijst' van Surinam Airlines blijkbaar niet hadden gehaald naar het vliegveld gekomen. Omdat de check-in al over 7 uur zou beginnen en we dus met een uur heen en een uur terug op z'n hoogst nog maar 5 uurtjes in de kamer hadden kunnen zijn als we met de taxi terug naar het centrum waren gegaan, besloten we maar te blijven (en daarmee natuurlijk ook 2 dure taxiritten en een overnachting te besparen, hehe cheapskates). Helaas ging de vertrek- én ontvangsthal 's nachts dicht dus werd het voor de deur 'slapen'. Met shifts van omstebeurt 2 uur waken (onze spullen waren ook nog niet ingecheckt)  - 2 uur slapen zijn we de nacht gelukkig helemaal goed doorgekomen. (behalve dat ik een beetje bang ben voor honden en er de hele nacht een roedel zwerfhonden bij ons zat. En een kakkerlak.) 

MAAR GOED, het kan niet elke dag feest zijn (zelfs niet op zo'n topreis als die wij aan het maken zijn haha). Gekke vertragingen als deze horen er nou eenmaal ook bij en we hebben wel weer een goed verhaal om te vertellen (op onze blog jeej!). Na een tussenlanding op Cayenne en een Uber-ritje vanaf het vliegveld kwamen we eindelijk aan in ons hostel in Belém. Na lekker wat gegeten te hebben maakten we er een rustig avondje van. De volgende dag waren we er weer helemaal klaar voor: we zouden maar anderhalve dag hebben in de stad en moesten dus zo veel mogelijk in die korte tijd zien te proppen. Belém is historisch gezien de havenstad de Amazone, waar alle goederen verzameld, verkocht en verscheept werden. In de oude loodsen op de kade is nu een fototentoonstelling te zien over de geschiedenis van de haven, en daarnaast is een enorme markt waar ze van alles verkopen: van fruit tot rieten manden, van vis tot rare goedjes en poedertjes uit de Amazone. Naast de haven en de markt liepen we door het historische centrum, bezochten we het oude fort van de Portugese overheersers en gingen we naar een soort park vol met vogels (met Flamingo's!). 

Het echte hoogtepunt van de stad kwam voor ons op de laatste dag: Museu Paraense Emilio Goeldi. 
In het museum was niet alleen van alles te zien over het ontstaan van het regenwoud en de verschillende dieren en planten die er leven, maar ook de verwoesting van het woud door houtkap en global warming. We zijn ons deze reis sowieso een stuk bewuster geworden van de natuur en van de effecten die door de mens veroorzaakte milieu-problemen daar op hebben (meren die compleet zijn opgedroogd, bosbranden, rellen door tekort aan drinkwater in La Paz en daartegenover de enorme overstromingen in Peru en Colombia laatst), maar de verwoesting van het regenwoud blijft toch ook wel echt schokkend om te zien. Na ons 'educatieve' tripje naar het museum bleek er op hetzelfde terrein ook nog een enorm stadspark te zijn. Niet echt een park zoals Vroesen of Vondelpark, meer een soort klein stukje oerwoud in het centrum haha. Daarnaast was ons oerwoudparkje blijkbaar ook nog een soort halve dierentuin vol papegaaien, apen, schildpadden en zelfs 2 panters. 

De rest van de dag liepen we nog een beetje rond in de stad en die avond was het alweer tijd voor onze bus naar São Luis. Ze noemen deze stad 'het Athene van Brazilië' en hoewel dat een beeetje overdreven is, was het wel een mooie stad met een gezellig centrum. Ons eerste dagje besloten we een bus te pakken richting het strand, waar we heerlijk hebben gechilld. Hoewel we dezelfde bus terug namen als waarin we heen waren gekomen stopte deze opeens op een totaal andere eindhalte en moest iedereen eruit. We hadden geen idee waar we heen moesten omdat we bijna direct vanuit de nachtbus naar het strand waren gegaan, we nog geen kaart hadden en onze telefoons ook nooit meenemen naar het strand (geen gps en google maps dus haha). Gelukkig heeft jor ons met zijn feilloze richtingsgevoel in het donker thuisgebracht (we hebben wel anderhalf uur gedaan over een stukje wat ons de volgende dag 10 minuten kostte, maar toch lekker gedaan jor hehe). Na ons busavontuur besloten we de volgende dag maar gewoon weer alles te lopen en bekeken we het oude centrum van de stad. Omdat er dit laatste Zuid-Amerika-deel een flink tempootje inzit doen en zien we heel veel elke dag. De volgende dag moesten we om 1 uur 's middags de bus alweer in, een lange dit keer: 20 uur naar Fortaleza. 

We kwamen aan in een superleuk hostel, waar we alleen wel pas om 2 uur konden inchecken. Het werd een aardige wandeling (omdat alles op de kaart altijd veel korter lijkt én we vaak vergeten dat als je ergens naartoe loopt, je ook nog terug moet) en om half 4 waren we weer bij ons hostel. We gingen snel nog even naar het strand maar op de een of andere manier gaat de zon hier zo ontzettend vroeg onder (om 5 uur gaat het al schemeren en half 6 is het compleet donker), dus om 6 uur waren we alweer terug in het hostel. We maakten snel even iets te eten en waren eigenlijk kapot van de bus en onze trektocht van die middag, maar het bleek toch wel gezellig in de bar en om een uur of 1 vertrokken we naar een feestje in een club in de buurt. De volgende dag hingen we een beetje rond op het strand en 's avonds weer in onze hostelbar (geen feestje dit keer though). De volgende avond al weer door naar de volgende stop, de laatste Nederlandse nederzetting in Brazilië: Recife. 

We hadden ervoor gekozen om niet in Recife zelf te verblijven, maar een klein stadje in de buurt: Olinda. Een goede keuze, want Olinda is echt een van de mooiste koloniale stadjes die we de hele reis hebben gezien:). Overal gekleurde huisjes, kleine kerkjes en smalle steegjes. En omdat het redelijk klein was, was iedereen 's avonds op straat om op een van de marktjes te eten, drinken en dansen, echt top. Tijdens ons Olinda verblijf besloten we wel nog een dagje naar Recife te gaan. We liepen wat rond, maar vonden het eigenlijk totaal niet boeiend (again, het kan niet altijd feest zijn haha) en waren dus blij om aan het eind van de middag weer terug te gaan naar ons mooie stadje. Na wat biertjes in het hostel was het die avond alweer tijd om in te pakken, de volgende dag weer op weg naar de volgende stad. Salvador, reggae hoofdstad van Zuid-Amerika!

Lang niet altijd leuk

Markt-trao in Belém

In het stadsbos

Kade chillings

Gek op wit zijn ze

Sâo Luis

Partyplein

Rotterdam gebouw!

Schattig Olinda

Uitzichtje

Tropische kerk

Plein van de Republiek

Nederlandse overheersers

Zorgen voor genoeg selfies