Buenos Aires

Vroeger was een goeie ronde buik een teken van rijkdom: je had genoeg geld om lekker en veel te kunnen eten. In veel delen van Azië proberen mensen juist weer zo blank mogelijk te blijven, zodat anderen kunnen zien dat ze welvarend genoeg zijn om niet op het land te hoeven werken. In Zuid-Amerika gaat dit anders. Hier is het, hoe beter - en dus hoe kouder - je airco, hoe grotere koning je bent. We hadden dit al gemerkt in veel van onze hostels en meerdere bussen, maar dachten toen alleen nog 'chill joh, ik pak er wel een extra dekentje bij, beter dan wegdrijven van het zweet, HAHA'. Dit lachen verging ons snel in de bus van Foz naar Buenos Aires. Toen we net binnenkwamen uit de hitte was het, toegegeven, best lekker, maar de binnentemperatuur bleef maar dalen en dalen (er hangen ook overal thermometers, hoe kun je anders zien wie de chillste airco heeft??). Het is niet dat we niet voorbereid waren: we hadden allebei een extra trui mee de bus in genomen, allebei sokken aangedaan (heel kut koude voeten in teenslippers) en een extra kleedje. Uiteindelijk bleef de thermometer steken op 11 graden, wat waarschijnlijk een beetje opschepperij vanuit onze busmaatschappij was, maar heel veel warmer was het niet. We dachten nog, ah joh, we gaan er gewoon elke keer dat ie stopt even uit, even benen strekken en lekker opwarmen. Aangezien de bus welgeteld 1 keer gestopt is (voor 20 minuten) in 19 uur ging dit ook niet helemaal meer op. MAAR genoeg geklaagd! (Nederlanders klagen nou eenmaal graag he:) ). Buenos Aires was vanaf het moment dat we aankwamen prachtig. We hadden al gehoord dat deze stad vaak het Parijs van Zuid-Amerika wordt genoemd, en heel veel dingen zagen er inderdaad super Frans uit: de architectuur, de brede straten en de parken (waar alle bomen in bloei stonden met paarse bloesem, heel nice!). 

Hannah had ons de wijk Palermo aangeraden voor een slaapplaats, en dit was echt een toptip. Alle straten en gebouwen waren heel mooi en er waren veel barretjes en restaurantjes, helemaal goed dus. Omdat we hier een week zouden zitten, konden we sowieso heel veel zien, maar het wel iets rustiger aandoen. Onze eerste twee dagen hebben we heel veel bekeken. Het Evita Péron museum was top, want hoewel we wel wat wisten van Eva (niet heel veel meer dan 'DON'T CRY FOR ME ARGENTINA' uit de film, maar oke), leerden we dat ze wel echt een topper was die samen met haar man heel veel voor vooral het armere deel van het Argentijnse bevolking heeft gedaan. Ook op de Recoleta begraafplaats, waar heel veel belangrijke Argentijnen begraven liggen, keken we onze ogen uit (we konden alleen Evita niet vinden, die lag verstopt). Naast ons eigen Palermo was San Telmo ook een hele chille wijk en hebben we weer een paar top musea bezocht. 's Avonds spraken we weer af met de Britse jongens die we in Foz hadden ontmoet en gingen we naar een leuk feestje (jeej). 

De zondag na het feestje besloten we, een beetje brakkig, naar de San Telmo markt te gaan, die echt geweldig was (echt iets voor jou mam, helaas geen plaats in m'n backpack voor spulletjes! (En geen geld haha)). We wilden die avond eigenlijk heel graag naar een voetbalwedstrijd van Boca Juniors (hét team van Buenos Aires, het schijnt tijdens elke wedstrijd echt feest te zijn in het stadion), maar de kaarten waren echt ontzettend duur omdat je eigenlijk alleen kaarten kan kopen met een clubkaart. Heel jammer, maar 150/160 dollar per kaartje was echt boven ons budget (en de tegenstander was totaal niet boeiend haha). De volgende dag gingen we dan toch maar even bij het stadion kijken (mehh haha). De hele straat wat blauw met geel gekleurd en de wijk La Boca bleek ook erg tof: een arbeiderswijk met heel veel kleuren waar ze overal op straat stonden te bbq'en. We hebben dan ook een hemelse 'chorípan' (soort worstje met veel vet erin) met chimichurri op. 's Avonds gingen we naar 'la Bomba' in Konex, echt een aanrader:) In een oud fabriekspand treedt een hele grote soort 'trommelband' (zoiets?) op, een groot feest met heel veel studenten en jonge mensen. 

Er stond ook een dagje Tigre op de planning, een klein dorpje buiten Buenos Aires waarvan we overal lazen dat het superleuk was. Waarschijnlijk waren wij er op een verkeerde dag: alles was dicht (echt alles) en het hoogtepunt voor ons was de Maccie waar we een ijsje hebben gehaald. Snel terug en nog lekker even in het park vlak bij ons appartement gechilld. Onze laatste dag hebben we alles bekeken wat we nog wilde zien maar niet aan toegekomen waren, en moesten we natuurlijk ook nog het lekkere Argentijnse vlees proberen bij een echt steakrestaurant (heel lekker! En de Argentijnse wijn is hier natuurlijk ook een stuk goedkoper:) ). 

De volgende dag was het tijd om weer door te reizen vanuit deze fantastische stad, richting het noord-westen: Rosario!

Pretty Buenos Aires

Jordo's nieuwe auto

...

"Onze" straat

Lekker lunchen

Kerkje

Appartement

Konex

Plaza de Mayo

Bij de Universiteit

Chillen in het park

La Bomba

Palacio Barolo

Tigre

Jordo tijdens onze wandeltocht