Cuenca, Quito & Cali

Na bijna 4 weken in Peru was het tijd om Ecuador er even in een recordtempo door te knallen. Niks ten nadele van Ecuador want ook dit is weer een prachtig land, maar op een of andere manier slaan veel mensen die in Zuid-Amerika reizen het over. Wij hadden gelukkig wel wát tijd, dus we konden 2 steden bezoeken en het vulkanen-natuurgebied in het noorden van het land. 

De eerste stop was de historische stad Cuenca, qua inwonersaantal de derde stad van Ecuador en op net een lekker afstandje (+/- 10 uur) van onze eerdere bestemming in Peru. Het centrum van dit stadje was weer heel mooi (zoals echt verrassend veel steden in Zuid-Amerika, en zeker niet alleen de grootste of bekendste) en het viel ons meteen op dat er ontzettend veel 'oudere' Amerikanen rondliepen. Na wat rondvragen bleek dat heel veel mensen uit de Verenigde Staten na hun pensioen naar de stad emigreren, vooral sinds het land de Dollar heeft aangenomen als officieel betaalmiddel. Na een dagje pleinen, kerken en musea bezocht te hebben was het de dag erna tijd voor iets meer actie: net iets buiten de stad bleek een soort dierentuin te liggen die helemaal op een heuvel was gebouwd en waar ze in ons hostel helemaal lyrisch over waren. Het was wel bijna 2 uur lopen (met de bus moesten we 4 keer overstappen en het ov hier is heeeeel chaotisch), maar we besloten het toch maar te doen. Naast de snelweg die we vlak voor aankomst nog even rennend over moesten steken (en de heuvel die toch iets hoger was dan gedacht) kwamen we eigenlijk vrij soepel bij de dierentuin aan. 

Hoewel het natuurlijk geen blijdorp was, was het wel echt een geweldige dierentuin. Helemaal in de natuur, waardoor het meer leek op een soort boswandeling met overal aapjes en zelfs beren en leeuwen. Behalve de leeuwen kwamen alle dieren die ze in de dierentuin hadden uit Ecuador: door de 3 totaal verschillende klimaten die ze hier hebben waren het er heeel veel. Ons laatste dagje in Cuenca deden we een beetje rustig aan en gingen we 's avonds weer met de nachtbus richting Cotopaxi. We zouden hier 3 dagen blijven in een hostel tussen de vulkanen (gelukkig niet actief haha) zonder wifi en met heel veel wandelen. Het hostel was echt top: de mensen waren heel aardig, het eten was super (heel belangrijk voor ons) en de hikes die we elke dag met de groep maakten ook. Verder hebben we hier vooral veel gechilld en gekaart haha, omdat er naast de natuur eigenlijk niets te doen was. 

Na onze dagen hier was het tijd om de bewoonde wereld weer op te zoeken: de hoofdstad Quito! Dit was gelukkig maar iets meer dan 2 uurtjes rijden. De volgende dag liepen we heel Quito door en zagen we veel mooie kerken (waarvan we er eentje tot in de top beklommen), leuke pleintjes en marktjes en een hele mooie fototentoonstelling over leven in de buitenwijken van de grootste Zuid-Amerikaanse steden (heel indrukwekkend, zou zeker niet misstaan in de Nederlandse fotomusea). De dag erna besloten we met de bus naar het middenpunt van de aarde te gaan. De evenaar loopt vlak boven Quito langs, en honderden jaren geleden gingen hier al missies heen met onderzoekers die de aarde en haar stand ten opzichte van de zon onderzochten. Ergens in de jaren '80 werd het monument voor de 'Mitad del Mundo' opgericht. Dit alles zonder GPS en andere meetapparatuur die we nu wel hebben en, hoe kon het ook anders, daardoor 200 m van het eigenlijke middelpunt. Om het monument is een heel dorp gebouwd met cafeetjes en winkeltjes, heel toeristisch maar wel gezellig. Na een druk busritje terug zochten we 's avonds uit hoe we het best vanuit Quito naar Colombia konden gaan. Dit bleek nogal een dingetje, er gaan namelijk nauwelijks directe bussen en de maatschappijen die dit al doen zijn echt ontzettend duur (net als vliegen trouwens). Gelukkig vonden we op internet een blogpost van een Canadese jongen die de 'goedkopere' versie van de route had gedaan en uitlegde via welke weg we dit het beste konden doen. 

De volgende ochtend stonden we vroeg op, zochten een taxi en reden in een half uurtje naar het busstation. Daar konden we gelukkig meteen een bus nemen naar Tulcan, het noordelijkste stadje van Ecuador en het dichts bij de Colombiaanse grens. Vanaf hier namen we een taxi naar de grens, die we na 2 keer douane lopend over gingen (echt een hele omslachtige reis haha) om vervolgens weer een taxi te nemen naar het eerste stadje in Colombia. Daar namen we na al meer dan 12 uur reizen die dag ook nog een nachtbus naar Cali, onze uiteindelijke bestemming. Toen we de volgende dag om 10 uur in ons hostel aankwamen waren we redelijk kapot, maar omdat we maar 1 volle dag in Cali hadden gingen we na een uurtje slapen toch weer op pad. De stad was heel leuk en de sfeer compleet anders dan in Ecuador. We liepen hier lekker rond, lunchten bij een leuk bakkertje en gingen naar het Modern Art Museum, wat ook top was. De laatste zaal was een soort expositie van kunststudenten, en was heel interactief. De jongen die ons rondleidde was heel enthousiast en stond erop dat wij ook een 'kunstwerkje' zouden achterlaten haha. Na dit museum (en de tocht terug) vonden we het wel weer mooi geweest met lopen en besloten we de rest van de middag/avond lekker op een terrasje door te brengen (met emmertjes bier! En voetbal. En een Colombiaanse man die in Amsterdam had gewoond en ons Nederlands herkende haha). Na een heerlijke nacht in ons bedje en een kleeein beetje uitslapen gingen we de volgende ochtend om een uur of 11 naar het station. 

Vanaf daar zouden we naar het dorpje Salento gaan, midden in de Colombiaanse koffiestreek! (En hopelijk eindelijk een lekker bakkie voor Jordi, tot nu toe was het (tot onze verbazing) niet veel met de koffie in Zuid-Amerika). 

Wandelen in Cuenca

Plaza Grande

Jor schrikt zich dood

Secret Garden hostel

Uitwaaien

Hondenvriend

Poncho-squad

Wandelclub

Kolibrie-vrouw in Quito

Aardig pleintje

Bovenop de Basilica

Presidentiële paleis

Midden op de evenaar

Mitad del Mundo 

Biertjes drinken in Cali

Flinke palmen

Kunstenaars in de dop