Suriname: Paramaribo, Boto-Pasi & Galibi

3 april 2017 - Galibi, Suriname

Na wat problemen met onze vlucht en een nachtje 'tussenstop' op Curacao kwamen we aan op Paramaribo Airport. Eerst moesten we nog een flink taxi-ritje van een uur uitzitten, maar om 10 uur 's avonds bereikten we ons hostel in het centrum van de stad. De volgende dag smolten we bijna toen we naar buiten gingen (zooo 'nat' warm hier pff) en lekker bezweet besloten we 's middags na een stadstourtje maar neer te strijken aan 'de waterkant'. Naast dat het dus echt aan de waterkant (haha) van de Surinamerivier ligt, is het ook de naam van het stukje land waar allerlei barretjes, eetkraampjes en terrasjes te vinden zijn. We aten hier veel te lekker en chillden de rest van de middag lekker in de schaduw met biertjes. De dagen daarna deden we lekker rustig aan. We liepen wat rond door de stad, we gingen zwemmen in het zwembad van een van de grote hotels en aten vooral heel erg veel en heel erg lekker. 

De man van ons hostel heeft door heel het land contacten en regelde voor ons een tochtje naar het binnenland van Suriname. Met een soort busje vertrokken we al vroeg naar Atjoni, het laatste met de auto toegankelijke dorpje, waar we op een bootje klommen nog verder het binnenland in. De bootjes heten hier korjalen, en zijn een soort hele lange smalle kano's die een beetje op de boten lijken die roeiers hebben, maar dan met een motortje. Na ruim 3 uur op het bootje hadden we wel redelijk houten billen, maar wat was de route mooi. We vaarden door de jungle, langs allerlei dorpen waar de inheemse bevolking hun kleren, hun kids en zichzelf wasten in de rivier. 'S middags kwamen we aan in het kamp waar wij zouden overnachten. We hadden ons eigen hutje met klamboe, en 's avonds en 's ochtends kregen we te eten. De volgende ochtend vertrokken we vroeg met de boot voor een tour door het gebied. Eerst meerden we aan bij een dorpje met een klein schooltje en een soort huisartsenpost. Daarna vaarden we helemaal door tot het punt waar de Surinamerivier zich splitst: Tapawattra. Er was hier een soort waterval waar we de hele middag een beetje in gespeeld hebben en na weer een heerlijk bami'tje in een ander dorpje was het tijd om terug te gaan. De volgende middag kon de terugreis weer beginnen, en na een lange reis kwamen we weer aan in Paramaribo. 

Ons oorspronkelijke plan was om over land, door Frans-Guyana, naar Brazilië te reizen, maar er was in Suriname al dagen in het nieuws hoe slecht de situatie op het moment was in hun buurland. Overal waren rellen uitgebroken in de grote steden, de scholen, banken en veel van de winkels waren dicht en ook een groot deel van de wegen was geblokkeerd. Een groot deel van de onrust kwam zoals wij begrepen voort uit het feit dat Frans-Guyuna, nu nog een Provincie van Frankrijk met euro en al, onafhankelijk wilde worden. We hebben een paar dagen gewacht tot de situatie beter zou worden (en in de tussentijd heel veel gegeten weer haha), maar het werd eigenlijk alleen maar slechter. Naast dat het niet echt heel veilig was daar is het ook heel moeilijk om te reizen als je niet kunt pinnen, niets kunt bezoeken (alle musea etc waren dicht) en er nauwelijks vervoer mogelijk is, dus we besloten een vliegticket te boeken van Paramaribo naar het noorden van Brazilië. We hadden nog een paar dagen tot onze vlucht en omdat het legseizoen was voor de zeeschildpadden besloten we naar Galibi te gaan, een dorpje in het noord-oosten waar de schildpadden elk jaar aan land komen om hun eieren te leggen. 

Met een busje reden we naar Albina, waar ook de veerboot richting Frans-Guyana vertrekt. We namen een bootje richting Galibi, en kwamen na een uurtje aan in het dorpje. Galibi is oorspronkelijk een inheems dorp waar indianenstammen leefden, en we konden bij een van de oude mensen van de stam overnachten. Ons mannetje was heel lief en liet ons alles over de geschiedenis van zijn dorp, zijn stam en de gebruiken zien. Ook nam hij ons mee naar het stamhoofd. 'S avonds na wat biertje vertelde hij de mooiste indianenverhalen en allerlei gekke mythes en 's nachts was het tijd om op schildpadden zoektocht te gaan! Na uren over de kustlijn gelopen te hebben hadden we helaas nog geen schildpad gezien, maar de nacht erna hadden we neer geluk! Vanaf het strand zagen we sporen uit de zee komen helemaal het land op. Na het spoor gevolgd te hebben kwamen we een e-nor-me zeeschildpad tegen van bijna anderhalve meter tegen (die we Betty noemden haha). We zagen hoe ze een groot gat groef met haar achterpootjes en vervolgens heeeel veel eieren in haar nest liet vallen. Na ruim een half uur hobbelde ze weer terug naar zee, echt heel erg bijzonder om mee te maken zo helemaal alleen in het donker:) Toen we de volgende ochtend om half 6 richting ons bootje liepen om weer terug te gaan naar Paramaribo struikelden we bijna over nog een schildpad die haar eitjes aan het leggen was (als je niet op zoek bent zitten ze opeens overal haha). Na een boot- en bustochtje kwamen we weer aan in ons hostel, waar we de volgende dag alweer zouden vertrekken. 

Tijd voor onze terugkeer naar Brazilië, dit keer het noorden van het land. Op naar de monding van de Amazone: Belem!:)

Moskee in Paramaribo

Moskee in Paramaribo

Zo veel palmen

Zo veel palmen

Surinaams eten zo lekker

Surinaams eten zo lekker

Houten kerk

Houten kerk

Twee bitterballen

Twee bitterballen

Boomleguaan

Boomleguaan

Zonsondergang bij de Palmentuin

Zonsondergang bij de Palmentuin

Boto-Pasi

Boto-Pasi

Biertje voor op de boot

Biertje voor op de boot

Klauteren in Tapawattra

Klauteren in Tapawattra

Junglerivier

Junglerivier

Hangen bij het gezondheidscentrum

Hangen bij het gezondheidscentrum

Bootje varen

Bootje varen

Paradijsje

Paradijsje

Onderweg naar Galibi

Onderweg naar Galibi

Betty de Schildpad

Betty de Schildpad

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Lieke:
    19 april 2017
    Heerlijk verhaal weer !! Geweldig die indianen verhalen (wijs, interessant volk) !
    Ik wil ook naar Suriname wat een prachtige foto's !! En dan die bootreis en schildpadden. Wauwww jaloers ! Geniet vooral, careful please .. dikke kus XxXx
  2. Mieke:
    19 april 2017
    Weer prachtverhalen. Hier in Nederland hebben we andere interpretatie van Indianenverhalen haha!!!! En dan die Betty een zelfstandig typje. Prachtig dit allemaal te beleven. Nog veel plezier met elkaar en blijf opletten aub Liefs Mieke XXXX
  3. Toine Tiggelman:
    22 april 2017
    Mooi reisverhaal weer, en mooie foto's! Ben benieuwd naar het volgende reisverhaal. Veel plezier samen en geniet er lekker van.