Hanoi, Halong Bay & Sapa

Aan de andere kant van de wereld! Een flinke reis was het wel, met een lekkere jetlag als gevolg, maar we vonden Vietnam vanaf dag 1 geweldig. Na ons eerste nachtje in ons top hotelletje in Hanoi (zo veel goedkoper dan Zuid-Amerika hier!) kregen we 's ochtends bij het ontbijt meteen de Vietnamese noedelsoep 'Pho' voorgeschoteld. Een beetje vreemd wel zo vroeg, maar wel heel lekker en je bent meteen wakker door alle chilipepers en kruiden die erin zitten. 

Door onze jetlag waren we om half 5 al op, dus we konden vroeg op pad. Dat was ook wel nodig, want we wilden naar het Mausoleum van Ho Chi Minh, waar elke dag enorme wachtrijen voor staan. De oud-president, aanvoerder van de onafhankelijkheidsbeweging tegen de Franse kolonialisten en communistische grootheid in de Vietnam-oorlog is nog steeds ontzettend gevierd in Vietnam. Overal zie je enorme billboards met afbeeldingen van hem waar ze hem vaak liefkozend 'Uncle Ho' noemen. Onze Ho was een wijze man met hart voor zijn land, en alles wat hij na zijn dood wilde was gecremeerd en uitgestrooid worden over zijn geliefde Vietnam. Daar dachten de Vietnamese leiders van die tijd anders over, want 48 jaar na zijn dood ligt hij nog steeds als een soort gebalsemde mummie opgebaard in een groot stenen mausoleum. Dat moesten wij natuurlijk even zien, samen met nog zo'n 50.000 andere mensen die dag. We stonden echt in een rij van een kilometer met overal duwende Chinezen en Japanners (Jordi kreeg nog bijna ruzie met een voorpiepend vrouwtje), maar het liep gelukkig wel redelijk door omdat iedereen alleen langs Ho mag lopen (schuifelen haha), zodra je even stilstond kreeg je een zwieper van een van de bewakers. Ho zelf lag er niet heel lekker bij, en de hele ervaring was best luguber, vooral als je bedenkt dat hij dit zelf absoluut niet zo wilde. Na het mausoleum bezochten we ook nog even het Ho Chi Minh museum en daarna was het tijd voor lunch. 

We willen hier zo veel mogelijk dingen proeven, dus gingen op zoek naar een leuk 'Bahn mi'-tentje. Omdat Vietnam lange tijd een kolonie was heb je hier nog best veel Franse dingen, zoals crêpes, maar vooral ook heel veel stokbrood. Bahn mi is dan ook een  soort combinatie tussen Frankrijk en Vietnam: een baguette met kip of varken met allerlei kruiden, sausjes en pickles. Heel lekker! 'S middags liepen we nog een beetje rond, probeerden nog koffietjes met ei erin (niet heel lekker haha, wel weer een specialiteit van hier om af te strepen) en keken wat rond in de winkeltjes. 

De volgende dag gingen we op pad naar de oude gevangenis van Hanoi. Ten tijde van de onafhankelijkheidsoorlog werden veel Vietnamese strijders hier opgesloten, gemarteld en gedood door de Fransen. De omstandigheden waren erg slecht en het was best heftig om te zien hoe slecht de gevangenen, waaronder ook veel vrouwen en zelfs baby's, het hadden. Later, tijdens de Vietnam oorlog, werd de gevangenis gebruikt om Amerikaanse soldaten vast te houden. De omstandigheden waren volgens de Vietnamezen in die tijd stukken beter, en we zagen overal foto's hangen van blije Amerikaanse gevangenen die aan het volleyballen, schilderen en roken waren. 'Best gezellig' dachten we, maar na wat onderzoek later die dag op onze hotel-wifi bleek dat oud-presidentskandidaat John McCain, die 5 jaar gevangen zat, zegt vaak gemarteld en zwaar ondervoed te zijn, en zich van ellende zelfs 2 keer heeft geprobeerd op te hangen in zijn cel met zijn shirt. Waarschijnlijk was het toch iets minder gezellig dan de propaganda-foto's doen voordoen..

Na deze niet zo luchtige ochtend streden we even met onze jetlag, en 's avonds was het tijd voor een show in het waterpoppentheather! Deze shows zijn eeuwenoud en typisch Vietnamees - en heel leuk om een keer mee te maken:). Daarna was het tijd voor de night-market, waar we heerlijke sateetjes aten op straat (en geen voedselvergiftiging kregen yessss). 
De dag erna stond er een tripje naar Halong Bay, een van de 7 nieuwe natuurlijke wereldwonderen, op het programma. Eerst een paar uur met een busje naar de haven van Halong, waar we met een boot de hele dag door de prachtige baai vaarden. Halverwege de boottocht was er tijd om te kanoën en roeiden we tussen en onder de bergen door, door grotjes die uitkwamen op kleine verborgen meertjes. Echt top! Voordat we weer terug moesten met ons busje bezochten nog een oude grot vol stalagmieten en stalactieten, wat ook heel bijzonder was om te zien. 

Doordat we best kort hebben in Vietnam was het de volgende ochtend alweer tijd om verder te gaan, naar de rijstvelden rondom Sapa dit keer. Ook hier gingen we weer met de bus naartoe, en we ontmoeten hier een ouder Amerikaans stel dat op de stoeltjes achter ons zat. De man vertelde ons dat hij had gevochten in de oorlog, en nu eigenlijk terug was om zijn excuses aan te bieden aan het land en haar bevolking. 'Ik was net 18 geworden en had eigenlijk geen idee wat ik aan het doen was', vertelde hij ons. Best indrukwekkend (en er zijn dus ook leuke Amerikanen blijkbaar haha). Eenmaal in Sapa aangekomen was het meteen tijd voor een tochtje door de rijstvelden. We werden door een heel lief meisje opgehaald uit onze homestay en zij liet ons alles van haar dorp en de omliggende velden zien. We raakten een beetje met haar aan de praat en ze vertelde dat ze vroeger als kind altijd heel graag naar school wilde (zo anders dan bij de Nederlandse kids haha), maar dat het dichtstbijzijnde schooltje 4 uur lopen was en dat daardoor dus niet ging. Ze was denk ik een paar jaar ouder dan dat wij zijn, en had een gearrangeerd huwelijk en een baby'tje. Ze verteld ons dat zij 'lucky' was, want zij had een 'good husband', maar dat ze het om zich heen ook heel vaak anders zag. Heel bijzonder om te horen dat haar leven zo anders is dan het onze. Na een heerlijk maaltje dat de mensen bij wie we in huis sliepen gemaakt hadden gemaakt én een lekker nachtje slapen werden we de volgende ochtend alweer opgehaald door onze vriendin. Ze had geen oppas kunnen vinden voor haar zoontje, dus die droeg ze ook mee op haar rug. Na een prachtige tocht over heuvels, langs waterbuffels en mensen die rijst aan het zaaien waren liepen we nog even rond in Sapa zelf en daarna was het tijd om terug te gaan naar Hanoi, van waaruit we verder naar het zuiden zouden reizen. We hadden nog één nachtje in de Vietnamese hoofdstad en de dag erna zouden we om 6 uur 's avonds met de nachtbus gaan. Op onze laatste dag besloten we het vrouwenmuseum te bezoeken. Achteraf een goede keuze, want het was heel interessant om alles te zien over de vrouwencultuur in Vietnam, van huwelijksgebruiken tot kleding, tot aan het feit dat het tegenwoordig vaak juist de vrouwen zijn die naar de stad trekken om te werken (soms wel 16 uur per dag..) terwijl de man op het platteland blijft bij de kinderen. Het meest indrukwekkend om te zien was de zaal over vrouwen in de oorlog. Bijna 40 (!!) procent van alle guerillastrijders die het de Amerikanen tijdens de Vietnamoorlog zo moeilijk maakten was vrouw. Ze voerden legertjes aan, schoten Amerikaanse helikopters uit de lucht en bedachten nieuwe strategieën om  de tegenstander te verslaan. Echt een goeie portie Girl power:).  

Na het museum dronken we Vietnamese biertjes en aten we wat lunch, en daarna was het alweer tijd voor de bus! De bussen zijn hier trouwens echt top: iedereen heeft als het ware z'n eigen cocon, waar de je voeten in stopt zodat je je benen kan strekken en je stoel helemaal plat kan. En dan twee rijen boven elkaar, als een soort stapelbedjes! 

Onze eerste week in Vietnam is echt top geweest, nu op naar Hue!

Onze straat in Hanoi

Ontbijtnoodles

Kiddos bij Uncle Ho

Koffie met een eitje erin

Halong Bay bootje

Lekker vissie

Aziatische pose

Zo mooi

Chillen op de boot

Rijstvelden in  Sapa

Weer eens een wandeling

Zaaien

Met d'r zoontje achterop

Snacken

Napalm-bommen