Hue, Hoi An & Ho Chi Minh

Onze tweede week in Vietnam begonnen we in Hue. We draaien inmiddels onze hand niet meer om voor een nachtbusje, dus we kwamen er redelijk lekker uit dit keer. Gelukkig konden we vrijwel meteen onze kamer in, dus na een beetje opgefrist te hebben was het tijd voor het oude centrum. We merkten wel dat hoe zuidelijker je gaat in Vietnam, hoe warmer het wordt. De hitte is Hue was al redelijk pittig, dus dat beloofde nog wat voor Saigon haha. 

We liepen lekker rond in het historische gedeelte van de stad, bezochten wat oude gebouwen en de citadel. Hue is niet heel groot en we besloten de volgende dag dan ook een scootertje te huren om de omgeving een beetje te verkennen. Jor heeft altijd een scooter gehad dus die kan wel lekker rijden, ik had het nog nooit gedaan en omdat het verkeer in Vietnam echt CHAOS is (letterlijk de hele straat ziet zwart van de scooters haha) besloot ik toch maar achterop te gaan. We bezochten de oude Pagoda, reden langs de rivier en door allerlei kleine dorpjes en kwamen uit bij een tempelcomplex van een oude keizer (heel mooi!). Na nog wat verder doorrijden bereikten we een verlaten 'aquapark': een soort geflopt bungalow-park met allerlei lege zwembaden, oude glijbanen en een gekke tribune die bij een watershow hoorde. En dat allemaal verborgen midden in een soort bos, heel vreemd maar wel heel vet. Omdat alles zo verlaten was en begroeid met planten, maar verder nog wel redelijk intact was zag het er mega surrealistisch uit. 

Na ons waterpark-avontuur bezochten we nog een oude bunker uit de Vietnam oorlog en was het na een heeeele dag scooteren tijd om terug te gaan naar Hue. De dag daarop zouden we met diezelfde scooter van Hue naar Hoi-An rijden, zo'n 190 km, dus Jor moest even goed uitgerust zijn om ons weer veilig te kunnen brengen.

Omdat met z'n tweeën op de scooter plus onze backpacks erbij niet ging lukken kozen we een verhuurbedrijf dat onze tassen met een busje van Hue naar Hoi-An kon brengen, zodat wij alleen 2 kleine tasjes met water en onze belangrijke spullen mee hoefden te nemen (super goeie tip van Beertje!). We reden langs de kust en langs iets wat 'grave city' wordt genoemd, een soort heel grote begraafplaats vol met mini-tempeltjes. We bezochten de Elephant-springs, aten een broodje in Danang en stopten bij de Marble Mountains. Het hoogtepunt van de dag was denk ik wel echt de Hoi-Van pas, helemaal door de bergen over een kronkelweg langs de zee. Na een tocht van bijna 10 uur (go Jordi!!) kwamen we gelukkig veilig aan in Hoi-An. Na een goede avond vol goedkope drankjes werden we de volgende ochtend redelijk gebroken wakker, maar besloten we toch het centrum van Hoi-An te gaan verkennen. 

Hoi-An is echt een super schattig stadje dat weer totaal anders is dan Hue en Hanoi. Het staat bekend om zijn naaiateliers en kledingwinkeltjes (waar we dan ook wel gebruik van hebben gemaakt hehe) en om zijn vele lampionnetjes in de avond. De volgende ochtend moesten we heel vroeg op omdat we een kookcursus zouden gaan doen waarbij we eerst onze inkopen moesten doen op de markt (zo veel kleuren en gekke producten, heel nice!). Ik ben al m'n hele leven een beetje verslaafd aan eten en misschien nog wel meer aan foute kookprogramma's op TV  (Jamie Oliver, Nigella, Masterchef, alles van 24Kitchen - I've seen it all..), dus deze kookles was echt geweldig voor me haha. We hadden een heel lieve jongen die eerst alles 'voor-kookte' - we leerden in totaal 4 gerechtjes (zie foto) - en nadat hij klaar was mochten wij dat proberen na te maken. We vonden het allebei superleuk om te doen (en het was nog lekker ook!). Naast de markt en de kookles mochten we ook nog allerlei typische dingetjes uit die specifieke streek proeven. Heel veel lekkere dingen, maar ook een aantal echte Fearfactor-knallers: een salade met kwallen, een stoofpot met varkensoor, een kikker, meelwormen, varkensingewanden, en koeienhersenen. Jor slurpte alles zo naar binnen - hoe gekker hoe beter voor hem - en omdat ik me natuurlijk niet wilde laten kennen deed ik ook gezellig mee. Hoewel het bijna fout ging bij de meelwormen (ze 'spatten' echt uiteen in je mond als je erop bijt...) ging dit rijtje hierboven me nog redelijk goed af. Het ging pas echt mis bij het laatste onderdeel: ei met een eenden-embryo erin. Het idee vond ik al heel erg vies en hoewel jor het met een strak gezicht naar binnen werkte sloeg ik deze echt af. Uiteindelijk ben ik toch bezweken onder de druk omdat het vrouwtje die ons meenam bleef zeggen dat het 'echt heel lekker' was en ik haar ook niet wilde beledigen, maar het was echt walgelijk (gelukkig net niet gekotst haha). Na deze proeverij voelden we ons meteen klaar voor het nieuwe seizoen van Expeditie Robinson, maar wel nog met een beetje wee gevoel in onze maagjes haha. 

De avond na ons kook-avontuur was een belangrijke: Feyenoord moest kampioen worden en Sparta uit de nacompetitie blijven. Gelukkig was de wifi in ons hostel goed en konden we op internet Radio Rijnmond luisteren: feestje want het lukte ze allebei! Op ons laatste dagje in Hoi-An besloten we nog even fietsen te huren om naar het strand te gaan en die middag werden we om 5 uur alweer opgehaald voor onze nachtbus. Het was weer een lange, meer dan 24 uur, maar we waren wel in de hoofdstad! Hoewel het daar nu officieel Ho Chi Minh-stad heet merkten we dat eigenlijk iedereen het nog gewoon Saigon noemt (ook de inwoners zelf haha). We hadden gelukkig weer een lekker kamertje te pakken en na een heerlijk bezoekje aan de Maccie (3 keer per dag Aziatisch eten wordt na een tijdje toch wel een beetje intens haha) sliepen we top na de lange busreis. De volgende dag gingen we al vroeg op stad om naar het Reunificatie paleis en de Notre Dame van Saigon (hij lijkt ook echt op die uit Parijs). Na een heerlijk lunchje was het tijd voor het War Remnants Museum, een museum geheel gewijd aan de Vietnamoorlog en zeker een van onze hoogtepunten van de stad. Hoewel de Vietnamezen natuurlijk ook niet heilig waren tijdens het verdedigen van hun land was het wel echt schokkend om te zien wat de Amerikanen voor dood en verderf gezaaid hebben. Slachtpartijen in kleine dorpjes waar bejaarden, baby's en zwangere vrouwen werden doodgeknuppeld en natuurlijk het hele Agent-Orange debakel, waardoor er zelfs vandaag de dag nog vergroeide kindjes worden geboren zonder armen of benen. 

De volgende dag gingen we al vroeg mee met een tour richting de Cu Chi-tunnels: een deel van het enorme tunnelstelsel waar de Vietcong guerilla gebruik van maakte tijdens de oorlog. Op de heenweg stopten we eerst bij een soort werkplaats waar allerlei lichamelijk gehandicapte mensen werken die slachtoffer zijn geworden van de giftige stoffen van operatie Agent Orange. Hoewel deze meisjes en jongens vaak compleet vergroeide handen en armen hebben, maken ze de mooiste dingen. We hadden de vorige dag natuurlijk al veel over de gevolgen van de giftige stoffen gezien, maar het was wel extra confronterend om de slachtoffers ook echt te ontmoeten. Na nog een uurtje in het busje kwamen we aan bij het Cu Chi complex. We werden rondgeleid door de bossen waar nog enkele oude ingangen en ventilatiesystemen van de tunnels te zien waren. Onze gids legde ons van alles uit over de tactieken van de guerillas en liet ons wat 'boobytraps' zien waarin Amerikaanse soldaten te pakken werden genomen. Aan het eind van de tour was er mogelijkheid om zelf een tunnel in te gaan. Het was zo ongelofelijke klein en smal dat je bijna moest kruipen (en dan te bedenken dat ze dit stukje tunnel nog wat extra hebben 'uitgegraven' voor de grotere toeristen) en ik was er na anderhalve minuut alweer klaar mee. Jor legde wel de hele tunnel af van 150 m (jeeej), maar kon wel z'n nieuwe witte shirtje weggooien haha. 

Na een laatste avondje biertjes in Saigon zit het er alweer op voor Vietnam! We hebben veel geleerd over de super vriendelijke (maar ook echt taaie) bevolking, over de natuur, de geschiedenis van het land en natuurlijk het eten. Nu is het tijd om door te gaan naar Phnom Penh, de hoofdstad van Cambodja!

Even de map uitvogelen

Bij de Citadel

Draken-decoratie

Eitjes op de scooter

Motormuisje

Soort van Socialist

Door het verlaten waterpark

Wapperend in de wind

Hoi Van Mountain Pass

Een echte bikerchick

Spannend fruit

Lampjes

Op zoek naar souvenirs

Marktvrouwen

Kikkertje

Binnenkort een eigen kookshow

Rare dingen proeven

Masterchef Lisa

De gerechten die we leerden bij de kookles

Stukje Parijs in Vietnam

Lunchen in het winkelcentrum

Serieus koppie bij de tank

Op het bordes

War Remnants Museum

Heel indrukwekkend

Confronterende foto's in het museum